Όπως εξηγεί ο πρόεδρος του συλλόγου μας, πρόκειται για ένα παλιό έθιμο, κομμάτι τής πλούσιας παράδοσης του τόπου μας, που οι ρίζες του χάνονται στα βάθη του παρελθόντος. Μαρτυρίες υπάρχουν από τους γεροντότερους του χωριού, οι οποίοι έχουν πει ότι το έθιμο τηρούνταν ακόμα και από τους παππούδες τους.
Παλιότερα, το βράδυ τής Ανάστασης άναβαν κι άλλους Φανούς, όχι μόνο επάνω στο βράχο, αλλά και στους απέναντι λόφους και μάλιστα υπήρχε και μεγάλος ανταγωνισμός μεταξύ τους, για το ποιος θα φτιάξει τον μεγαλύτερο Φανό.
Άλλη μια μαρτυρία λέει ότι τον έφτιαχναν έτοιμο πριν την Κυριακή των Βαΐων και όταν ερχόταν η μέρα αυτή (των Βαΐων) ανέβαιναν οι κοπέλες πάνω στην κορυφή τού βράχου, τραγουδώντας Πασχαλινά τραγούδια και στη συνέχεια χόρευαν γύρω-γύρω από τον Φανό. Αυτό συμβόλιζε ότι με τον ερχομό τής Άνοιξης πλησίαζε η μεγάλη γιορτή τού Πάσχα.
Η τοποθεσία που γίνεται σήμερα ο Φανός είναι στη νότια πλευρά τής κορυφής του βράχου της Θεόπετρας, και συγκεκριμένα πάνω από το εξωκκλήσι τού Αγίου Νικολάου.
Από την αρχή τής Μεγάλης Εβδομάδας οι νέοι του χωριού ανεβαίνουν πάνω στην κορυφή τού βράχου, που δεσπόζει πάνω από το χωριό, μαζεύουν πουρνάρια και άλλα ξύλα και φτιάχνουν σε μεγάλο σχήμα θημωνιάς τον Φανό. Η βάση του είναι τέσσερα μέτρα και το ύψος του πέντε μέτρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου